De palmboom!

lieve lezer,
​
In de periode dat het tussen mijn man en mij niet zo goed -lees slecht- ging, heb ik een keer een heel mooi verhaal gehoord over een palmboom.
 
Mijn man en ik waren toen een periode uit elkaar. Menselijk gezien zou dit niet meer goed kunnen komen. En toch ervaarde ik deze periode niet als vreselijk of slecht. Ik merkte heel sterk dat dit nodig was. Dat er verandering mocht plaatsvinden in mijn leven en in het leven van mijn man. Het was niet altijd makkelijk, dat zeker niet. Vaak pijnlijk en verdrietig. Maar onder die pijn en het verdriet, en de onzekerheid over de afloop, daaronder was een diep vertrouwen en een voortdurende vrede. 
 
Ik zat in een kerkdienst, te luisteren naar een preek over de palmboom. Ik was gelijk alert. Elk woord, elk detail van deze uitleg van de palmboom, raakte me. Het raakte me diep. Want weet je hoe een palmboom groeit? Een palmboom groeit eerst heel diep in de grond. De wortels worden diep in de grond gemaakt. Je ziet nog helemaal niets aan de oppervlakte dat er iets groeit. Pas na een hele tijd zie je de stam groeien, heel geleidelijk en gelijkmatig boven de grond. Vaak groeit de stam tot grote hoogte. Hij is stevig en diepgeworteld in de grond. Als de stam zijn hoogte bereikt heeft, groeien er takken, bladeren, èn draagt hij vrucht! Er vormt zich zo een prachtig geheel. Een Palmboom. 
 
Ik vond dit zo’n ontzettend mooi beeld. Thuisgekomen vroeg ik aan mijn moeder of zij dit ook zo beleefd had. Ze stelde me een vraag: ‘Weet je wat je naam betekent?’ Ik antwoorde en zei: ‘Nee, eigenlijk niet’. ‘Je naam betekent palmboom’, antwoorde mijn moeder terug.
 
Nu wist ik dat dit niet toevallig was. Mijn naam betekent palmboom? Wauw! In die periode, waarin ik veel verdriet en pijn onder ogen moest komen. Waarin er veel onzeker was. Waarin het vaak niet fijn voelde. In die periode had ik een zeker weten. God is er. Hij heeft ALLE touwtjes in handen. Ik mag me laten leiden. Op de weg van het Leven, die niet altijd recht is, die soms hard naar beneden kan gaan. En dan opeens weer stijl omhoog. Waarin je soms het gevoel kan hebben dat je verdwaald bent. Met vallen en opstaan. Hier was voor mij weer een richtingaanwijzer. Die vertelde me op dat moment: Je bent op de goede weg. Je gaat de goede kant op. Toe maar. Ik ben bij je. Kijk maar, je bent aan het groeien! 
 
Mijn wortels werden toen, “onzichtbaar, in de grond”, gemaakt. Om het fundament van mijn leven en mijn huwelijk steviger te maken. Want daar was ik jarenlang aan voorbij gerend. Mezelf vergeten. Naar buiten gericht in plaats van naar binnen. Eerst was dit zo nodig. 
 
Herken je hier iets van? Voel jij veel verdriet of ervaar je pijn en onzekerheid in je leven? Zie het als een grote kans om te groeien! Pak je fundering aan. Je bent een uniek persoon, gemaakt om te leven in liefde! Deel wat je dwars zit en vraag hulp als je er zelf niet uit komt.
Je bent het waard om te staan als een palmboom, diepgeworteld en bedoeld om vrucht te dragen!
 
Hieronder deel ik graag het nummer van Eline Bakker, 'Door en door goed'. En 'Mijn Fundament', Opwekking 785.

​Liefs,

​Thamar
 
*De preek is van heel lang geleden van Henk Stoorvogel. Hij schreef er ook een boek over, 'De palmboom'.