Nieuw seizoen!

​Lieve lezer,
 
Deze week zijn de meeste scholen weer begonnen. Wat is de vakantie fijn geweest. Geen wekker, geen dingen die op ons liggen te wachten, veel loslaten. Genieten. Wat een heerlijke tijd.
Zelf ben ik verzadigd van het samen genieten en het heerlijke weer. Alle dingen die we mochten beleven. Ik kijk uit naar het nieuwe seizoen en ik heb zin om aan de slag te gaan.
Herken je je hier helemaal niet in? En voel je een enorme drempel en tegenzin om de draad weer op te pakken?
Dat begrijp ik heel goed.
 
Een aantal jaren geleden, kreeg ik steeds meer tegenzin, door hoe ik mijn leven ingericht had.
Ik heb een paar seizoenen nodig gehad om me hiervan bewust te worden en te handelen om hier verandering in te brengen. Want, oh, wat is het spannend om niet de gebaande veilige paden te lopen. Waar je precies weet wat je kan verwachten en je je gewoon veilig voelt. Maar ergens knaagde er iets.
 
Ik ga regelmatig hardlopen, zo ook op een mooie septemberdag. De scholen waren weer begonnen en het werk wachtte. Onder het hardlopen was ik aan ‘t mijmeren. In mijn gedachten kwam de vraag op: Waar mag ik iets betekenen, wat precies en voor wie?
In de maanden voor de zomervakantie had ik heel wat werk en taken, die ik maar standaard deed, laten vallen en aan anderen overgedragen. Ik ben er langzamerhand achter gekomen dat ik heel veel deed omdat het moest van mezelf. Ik heb steeds meer losgelaten wat niet voor mij was. En ik wilde graag daar zijn waar ik wel op mijn plek ben. Ik moest nog even geduld hebben.
 
Waar mag ik iets betekenen, wat precies en voor wie? Ik kreeg heel duidelijk antwoord op mijn vraag. Namelijk: ‘Jij hoeft niets te doen, je mag ontvangen.’ Dit ontroerde me zo dat ik spontaan stopte met hardlopen. Hè? Maar ik wil graag iets doen, iets betekenen. En weer kreeg ik antwoord: ‘Jij hoeft niets te doen. Ik wil je iets geven. Ik wil je het leven geven in al zijn volheid.’ Hè?  Maar… Niks doen en toch ontvangen???
De weken en jaren daarna ben ik dit cadeau elke dag nog aan het uitpakken. Ik ben dankbaar dat ik genade heb mogen ontdekken. Met vallen en opstaan, van zoeken naar vinden. Van vasthouden naar loslaten. Het is zo’n groot cadeau. Zal ik dit ooit helemaal kunnen bevatten? Een klein beetje voor elke dag is voor mij genoeg.
 
Wandel jij in je bestemming? Of voel je iets knagen, maar weet je niet wat je daarmee wilt?
 
Herken je hier iets van? Of helemaal niet? Heb je vragen of wil je graag iets delen? Laat het me gerust weten.
 
Ik heb zin in een nieuw seizoen en ben nieuwsgierig naar wat er komt. Ik ben vol inspiratie en ideeën!
 
Hieronder vind je een inspiratievideo. Deze keer: ‘Wat waar en wat mooi is’, van Lars Gerfen.
 
 
 Liefs,
 
 
 Thamar